Pages

Nov 28, 2012

Revista Art & Trashëgimi | Vlora - Nimfa e Mesdheut

Ka dalë në treg numri i pestë i periodikut Art & Trashëgimi, kushtuar qytetit të Vlorës. Në këtë numër do të gjeni pjesë të historisë mijëravjecare të këtij qyteti, konceptuar si një dossier, ku përfshihet arti, kultura, tradita tregtaro-ekonomike, monumentet historike dhe ato të kultit, si dhe personalitetet dhe figurat e shquara që ka nxjerrë ky qytet. E konceptuar si një revistë dygjuhëshe, në shqip dhe anglisht, Art & Trashëgimi synon të promovojë historinë dhe kulturën e vendit tonë, për ta sjellë atë sa më pranë publikut vendas dhe të huaj. 
Pas viteve të gjata të izolimit, tashmë jeta kulturore po merr një zhvillim të qëndrueshëm. Pjesë të së shkuarës po rizbulohen, shprehjet kulturore po shpalosen në forma dhe rrafshe të ndryshme, modernja ka zënë vend. Jam e bindur që në Austri, në të ardhmen, do të dëgjojmë shumë për artistët shqiptarë. Revista “Art & Trashëgimi” jo vetëm i dokumenton këto oferta kulturore shumë interesante, por dhe i bën ato të njohura botërisht. shkruan në parathënien e këtij numri Elisabeth Gehrer, ish-ministre e kulturës dhe e arsimit të Austrisë.
Në editorialin e revistës, Kryebashkiaku i Vlorës, z. Shpetim Gjika, shprehet se Vlora është “themeli i shtetit shqiptar”. 100 vjetë më parë, Vlora  ishte toka e duhur për të lëshuar farën e mëvetësisë, sovranitetit, prosperitetit të bijve të shqipes. Ky është një fakt i pakundërshtueshëm historik. Rrënjët e shtetit shqiptar  u hodhën në Vlorë dhe ndaj ne pas 100 vjetësh, megjithë furtunat e forta që kemi kaluar nga pushtimet e deri tek anarkitë e tmerrshme, jemi ende në këmbë pasi kjo tokë di ta mbajë fort këtë pemë që quhet Pavarësi. Një moment i rëndësishëm në historinë e Vlorës është Deklarata e Pavarësisë, më 28 nëntor të vitit 1912, nga Ismail Qemali, që shënoi fundin e 500 viteve  të sundimit Osman në Shqipëri. 
Pasuria e një portreti historiko-kulturor e artistik të një qyteti e bën një ndërrmarje të tillë tepër komplekse, por të arrirë.  Vlora që na sjell ky botim, është ajo e shfaqjes së qytetit, e gjurmëve të para, e historisë së tij, nëpërmjet historive të personazheve që e bënë këtë qytet. Tek rrëmoj në librat e historisë për Vlorën, tek përshkoj shkrimet e Emin Rizës, Aleksandër Meksit, Neritan Cekës, Bardhosh Gaçes, Norvruz Bajramajt, Fatos Baxhakut, Nevila Nikës, etj, mendja me vete tek një shprehje e filozofit francez Bernard de Chartres: “Ne jemi xhuxha mbi supet e gjigandëve. Dhe ne shohim më larg se ata, jo sepse e kemi shikimin më të mprehtë apo shtatin në të gjatë, por sepse ata na mbajnë lart dhe nga ngrenë me lartësinë e tyre gjigande”.  Ky botim është një kontribut modest në ruajtjen e historisë dhe vlerave të Vlorës e që do të shërbejë si një udhërrëfyes për të gjithë ata që duan të rizbulojnë historinë e saj. shkruan drejtoresha e Art & Trashëgimi, Ilda Mara.
Ky botim shoqërohet me një CD me këngë të përzgjedhura nga iso-polifonia labe nga studiuesi dhe akademiku Vaso Tole.

Numrin e pestë të këtij botimi periodik mund ta gjeni në çdo librari.

Art & Trashëgimi është botim i organizatës ARGJIRO, në bashkëpunim me Qëndrën e Studimeve Albanologjike. Ky është numri i 5-të i kësaj reviste, ndërkohë që katër numrat e parë i janë kushtuar përkatësisht qyteteve të Beratit, Gjirokastrës, Shkodrës dhe Tiranës



Nov 26, 2012

Featured Book | Tirana. Suspended Contemporaneity


Tirana. Contemporaneità sospesa /
Suspended Contemporaneity

by Andrea Bulleri 
Quodlibet, Macerata, 2012. (pp.280, €30,00)



Andrea Bulleri's new book explores the Albanian capital by portraying its complexities, failures, wilderness, vitality and colors. A city that thrives in dynamic instability. But with all this comes a vulnerable urgency of untapped potential and renewal that makes Tirana's overall composition ready to shift towards maturity.

Andrea Bulleri, Tirana, contemporaneità sospesa. Suspended Contemporaneity,
Quodlibet, 2012. Page details via domus

Here's an excerpt from the Domus review of the book:
When describing Tirana, Andrea Bulleri moves out of that comfort zone in which many scholars often find themselves today. He describes exotic and remote urban contexts, satisfied in highlighting their most picturesque and unusual features. Bulleri tries to look at the Albanian capital with the same "violence" with which the city comes into the viewer's gaze. In an attempt to face a subject that is overly complex and simultaneously thorny and fragile, the text constantly evokes different readings and interpretations, bringing together explorations in urban history, descriptions of contemporary projects and architectural criticism. The author's perspective delivers a portrayal resembling an anatomical study, in which the biological dimension prevails, with the use of such terms as vitalism, congestion, failure, and trauma. Or he describes the city's temporal dimension using words like transition,suspension, metamorphosis, transience, and excess of history.
Andrea Bulleri, Tirana, contemporaneità sospesa. Suspended Contemporaneity,
Quodlibet, 2012. Page details via domus

Here's another review by Quodlibet :
Tirana is a city that has been changed and transformed both architecturally and in its urban form. So that Stefano Boeri recently wrote that the contemporary vibrating, wild individualist Tirana is literally inside the old communist Tirana composed by monuments and boulevards, "altogether is on stage, as the city was made by pieces of time and not by slices of space". Actually some of the most interesting European studios, from Bolles+Wilson to MVRDV, Atenastudio or Bjarke Ingels, are facing this capital that has claimed the international architectural culture’s attention.
This book draws an uncommon profile of Tirana: the one of a city looking through the new century with a will of renewal that many other European cities – especially the Italian ones – seem to have lost."
Andrea Bulleri, Tirana, contemporaneità sospesa. Suspended Contemporaneity,
Quodlibet, 2012. Page details via domus

 ****************************************************

Nov 24, 2012

Featured Artist | MIZA Gallery

The newest art space in Tirana MIZA Gallery comes to life with its first exhibit:


November 26, 2012 @18:00h
Vaso Pasha /27
[near Faculty of Law] 
Tirana, Albania


I had a chat with the gallery founders, all artists and here is what they had to say about this new, exciting and very brave endeavor. 

Wow!!! Where??? How??? Who??? Why??? Since when??? How did they get the money??? Will they even survive??? Hey this is great!!!! ...
These are the reactions three young Albanian artists are facing today, who in addition to a personal battle with their own art, are challenging themselves and their reality by creating an alternative new space named 'MIZA Gallery' (FLY Galery). 
Olson LamajRemijon Pronja and Endri Dani emerge in the city of Tirana and its artistic and cultural life with a new proposal, a new mentality, a new invitation and style of consuming art. 

To touch on the above questions, the gallery is located on "Vaso Pasha" street, building 27 (near the Faculty of Law) with a small space divided into two areas to create an intimate interaction between the artwork and public audience. It is important that this new space takes its identity by introducing and promoting young artists that work in Albania and abroad.

Despite having no financial support, the three young artists seem optimistic about their initiative because they have found encouragement and support from the art community and enthusiasts; friends of the gallery that will work together to educate its growth and development. In addition to exhibits, this space will be used for workshops, screening documentary programs and art news from the international scene.
" To break loose from the brutal reality and frustrations it brings, to find people with common interests and to feed ourselves with a resourceful sensitivity, without compromise..."
For more information please visit the gallery's website at www.mizagaleri.com.



I wish the artists further success and I hope they'll never lose this passion to change, improve and enrich the Albanian art scene and artists.

photo credit MIZA Galeri

Waw!!! Ku??? Si??? Kush??? Pse??? Kur keshtu??? Kushedi nga i nxorren lekët??? Do mbijetojne valle??? Ej sa mire per zotin!!!! ...
Me keto reagime po perballen sot tre artiste te rinj, qe pervec betejes personale me artin e tyre po sfidojne veten dhe realitetin me krijimin e nje hapsire te re alternative duke e qujtur 'MIZA Galeri'
Olson Lamaj, Remijon Pronja dhe Endri Dani i vijne qytetit te Tiranes dhe jetes artistiko - kulturore te saj me nje propozim te ri, me nje mentalitet te ri, me nje ftese te re dhe stil i te konsomuarit art. 

Per te prekur pak reagimet e mesiperme, galeria ndodhet ne rrugen “Vaso Pasha” pallati 27 (afer fakultetit te Drejtesise) me nje hapsire te vogel te ndare ne dy ambjente per te krijuar nje bashkeveprim intim mes veprave dhe publikut. Me rendesi eshte qe kjo hapsire e re te marri identitet qe ne hapat e pare te saj, duke ju propozuar dhe promovuar artiste te rinj shqiptare qe aktivitetin e tyre artistik e zhvillojne brenda edhe jashte vendit. 

Edhe pse pa asnje perkrahje financiare tre artistet e rinj duken optimist per nismen e tyre sepse kane gjetur perkrahje dhe mbeshtetje te komunitetit artistik dhe artedashesve, te jene miq te kesaj galerie dhe te gjithe bashke te edukojne rritjen dhe zhvillimin e saj. Jo vetem expozita, por edhe workshop-e, programe te strukturuara me dokumentare dhe news nga arti global do zhvillohen aty... 
" Te shkeputemi nga realiteti i eger dhe pakenaqesite qe te servir ai, te gjejme aty njerez me interesa te perbashketa dhe te ushqejme veten me ndjesi burimore, pa kompromise ..."
Aktulisht stafi i galerise po punon per celjen e programit te eventeve. 
Start-on me artistin Shkodran Sidi Kanani i cili ndjeshmerisht na sjell nje realitet POST INDUSTRIAL
Expozita do te hapet me date 26 nentor dhe do te qendroj e hapur deri me date 9 dhjetor.
Per me teper informacione klikoni ne adresen www.mizagaleri.com

I uroj artisteve nje sukses te metejshem dhe shpresoj qe asnjehere mos t'iu mungoje pasioni per ta ndryshuar, permiresuar dhe pasuruar skenen artistike dhe artistet shqiptare.


Here's a look at their first show:





********************************************************



Nov 21, 2012

Open Invitation | viEUpoint

viEUpoint është një projekt që ofron një mundësi unike për të rinjtë nga pesë vende të Ballkanit (Shqipëria, Bosnja dhe Hercegovina, Bullgaria, Kosova, Maqedonia) për të shkruar Case Studies me një fokus të qartë në vlerësimin e performancës së BE-s dhe të japin kritikë konstruktive lidhur me këtë performancë në vendin e tyre apo në te gjithë Ballkanin.

Afati i dorëzimit është 31 Dhjetor 2012.
Rezultatet e konkursit do të shpallen në fund të Janarit 2013

viEUpoint is a project that offers a unique opportunity to young people from five Balkan countries (Albania, Bosnia & Herzegovina, Bulgaria, Kosovo, Macedonia) to write Case Studies with a clear focus on assessing the EU performance and providing constructive criticism regarding this performance in their country or in the Balkans as a whole.

Deadline Submission is December 31, 2012.
The results of the competition will be announced at the end of January 2013.




*******************************************************
via viEUpoint

Nov 19, 2012

Biblio-Mat | A Vending Machine for Used Books

Panairi i librit është një event i rëndësishëm ku libra të rinj ekspozohen jo vetëm për komunitetin letrar por edhe për publikun e gjerë. Promovon edukimin nëpërmjet leximit. Shpalos imagjinatën e femijëve ndërsa i formon karakterin. Pasuron kapacitetin tonë kulturor dhe social. Si dhe ka potencialin të na informojë për një cilësi më të mirë jetese.
Tani që Panairi i Librit në Tiranë ka përfunduar, dua t'ju paraqesë të gjithë entuziastëve letrarë një tjetër mënyrë për të vazhduar leximin. Ky projekt krijues vjen nga një dyqan librash të përdorur në Toronto.
Biblio-Mat është një automat librash, mbi 112 milionë tituj në fakt. Vetëm se nuk e dini ç'libër keni blerë. Kur fusni monedhat, makina fillon punën me gumëzhitje dhe dridhje. Ky proçes përfundon me një zile (pak a shumë si ato të telefonave të vjetër), që rrit suspensën për të parë se ç'libër del.
Surpriza është një mënyrë e këndshme për të argëtuar klientët dhe për ti nxitur ata të lexojnë subjekte të reja.
Ky projekt i bashkohet një sërë mënyrash të tjera krijuese që nxisin leximin publik. (këtu, këtu)



Book fairs are important events where new books can be showcased to the literary community as well as general public. It promotes learning through reading. It enfolds kids imagination while building their character. It enriches our cultural and social capacity. It has the potential to inform us of a better quality of life.

Now that Tirana Book Fair has ended, I'd like to introduce to all of you book enthusiasts another way to continue reading. This creative project comes from a Toronto used-books store.
Biblio-Mat is a random book dispenser with over 112 million titles. Only you won't know what you'll get until it's out. When a customer puts coins into it, the Biblio-Mat dramatically whirrs and vibrates as the machine is set in motion. The ring of an old telephone bell enhances the thrill when the customer’s mystery book is delivered with a satisfying clunk into the receptacle below.
The surprise is a great way to entertain customers and encourage reading new subjects.

This project joins a series of other creative ways that promote public reading. (here, here)

via npr


Nov 17, 2012

Featured Artist | Tirana International Film Festival


TIRANA INTERNATIONAL FILM FESTIVAL is happening on November 23rd until December 2nd 2012 in Tirana, Albania. Created in 2003, this amazing cultural event is the first international cinematographic festival in Albania. 
Now in its tenth anniversary TIFF is getting bigger and better by welcoming and encouraging film professionals and audiences to THINK DIFFERENT - SEE ALIKE!!

Here's an excerpt about the event and what to expect on this 10th edition:
" It is the aim of the TIRANA INTERNATIONAL FILM FESTIVAL to create a meeting point for film artists and cinema enthusiasts from Albania, the Balkans and the entire world to come together and share their linked passion and knowledge of the motion picture art form.This tenth edition of TIFF brings several important changes to its previous years. For the fourth time, TIFF announces a feature film competition along with its prestigious shorts program. TIFF also extends its program to ten days, November 23 to December 2 in order to encompass not only the competing shorts and features but to allow for retrospectives, seminars, classes, press events and special presentations at theatres all over the Albanian capital.It is the intention of TIFF to bring filmmakers and cinema enthusiasts from all around the world to Tirana, Albania in the hopes of fostering future co-operation in this extraordinarily scenic area.By bringing together these distinct voices and their work, the TIRANA INTERNATIONAL FILM FESTIVAL commits itself to introducing audiences to alternative visions of extraordinary diversity."
Here are the official selection categories. Please click on the links for a more detailed list and program. You can also get live updates from TIFF 2012 on Facebook and Twitter.

1. Feature


2. Documentary 
You can also find the trailers competing in the Short Film Category on YouTube.

Part 1.


Part 2.


Since Albania is celebrating its 100 years of Independence this month, there's no better way to enjoy the festivities by honoring history and welcoming the future through film.   

As an Albanian and a fanatic film enthusiast:

I write this post because I want to recognize the hard working group that has made  TIFF happen these past ten years bigger and better. 
I wish all the participating filmmakers Good Luck
And, I'd like to encourage audiences to show up in theatres and make this edition the most popular one to date. 





Nov 14, 2012

The Future of Art, Design & Technology | The Creators Project

**Around the World Series

The Creators Project, nje bashkepunim midis Intel dhe Vice Magazine, xhiron mbrapa skenat e realizimit te puneve te ndryshme artistike dhe inovative. Nje nderthurrje e artit me teknologjine, ky projekt tashme ne vitin e trete, ofron menyren me te mire per te ndjekur zhvillimet e fundit te teknologjise audio-vizive ne arte.

Me poshte mund te shihni punen e tre artisteve te ndryshem dhe realizimi i tyre: frymezimi, vizioni, procesi dhe produkti perfundimtar.


Street Art

James Powderly la punen ne NASA si inxhinier i hapesires ajrore per te ndjekur pasionin e tij qe shtrihet midis artit dhe teknologjise, projekte qe artisti i ka shfaqur ne shume vende te botes me nje pjesemarrje publike teper te suksesshme. Eshte nje menyre mjaft inovative per te konceptuar, kuptuar dhe pranuar rendesine e 'street art' ne jeten urbane.


The Creators Project Meets James Powderly from The Creators Project on Vimeo.


Fotografia

Li Wei eshte nje artist dhe fotograf kinez qe prodhon imazhe marramendese te pamundshme Video me poshte tregon procesin dhe filozofine e punes se tij. Kompozimi i fotove shfaq efekte te forcave te ndryshme ne nje moment te vetem, sidomos sfida ndaj gravitetit.


Gravity Defying Photography | Li Wei from The Creators Project on Vimeo.


Arkitektura

MinSuk Cho eshte themeluesi i studios arkitekturore Mass Studies ne Seul. Ai e pershkruan vizionin dhe qellimin e punes nepermjet imazheve me bote te tjera qe nuk i njohim por i imagjinojme qe mund te ndodhen diku.


Architecture of the Future | Mass Studies from The Creators Project on Vimeo.

Per me shume projekte te tilla ndiqni The Creators Project.

source Open Culture (teksti origjinal ne anglisht)

Nov 12, 2012

Utopian Tirana | Featured Video and Thought

Here's a video of Utopian Tirana.

Hidden Cities & Hybrid Identities - Rome, Italy
by Ajmona Hoxha, Blendina Cara, Elis Vathi, Klodiana Millona




What does utopia mean in a city like Tirana? 

A city that has gone through radical political wars, has fallen in a static transition; stretching it with a sense of urgency that thrives in dynamic instability, fearing the past and being uncertain of the future. Thus, leaving an absent self.

Is this nostalgic fear utopicIs this future anticipation utopic

Artifacts such as the Pyramid build as utopic monuments; are thought of as obsolete remnants with an absent present, and they seem to be dissolving into a dystopian (much speculative) future - a very slow one at that. Even though spatial configuration around them has change, these artifacts somehow seem to make up the urban context for new projects. Of course they are the primary, fixed elements of city space and life because they have resisted historical violence, but somehow have failed to accommodate the post-totalitarian shift and adapt to present cultural diversity. 

In my opinion, utopia in a city like Tirana, where time/space continuum is stuck between the dissolution of the old and the creation of the new, remains in these remnants or artifacts (if you will) that I call pockets of crisis

A crisis of identity

Since they were built as utopic (well, the most well-known ones) and dedicated to someone in power (as a lot of pyramids were) most likely off-limits to general population, they were already pre-defined. Their type, their form, their style, their function, their occupants, their- everything was given to people as such. It all made perfect sense being in a totalitarian regime and all, but now that we're moving forward as an open and free country, we see the most recognized signs of an identity struggle

We're trying really hard to replace our (past) thought and urban typography/context, that we're having serious problems redefining the contents that would actually fit in it. Contents such as these artifacts.

What can they be now? Who can go inside? What function should they hold? How private or public should they be?

We're so confused that we've let them become utopic ruins. Utopic, because we still can't let go and accept that buildings are build for people, to be accessed by them. They're not shrines, that's why we have monuments and lapidaries. 

Utopia in this case and in this city seems to be just a regime propaganda. That is how these overpriced objects were sold to the starving, submissive masses. They have become a testament of their owners' appearance and fetishism. 

They are still haunting us. 
And, we're letting them be.. 

We need to use them. 

To me, these pockets of crisis are schizophrenic opportunities for the public good, for the urban city, for a new global metropolis. They cannot be visible landmarks on the map but absent from urban life. If we allow them (in our mind and actions) to lead, condition and trace our collective urban behavior, only then we can say we have allowed this city to mature. Only then, their spatial responses will inform us, the users. This way the city will grow and shrink interactively with the collective experience, and not as an independent image or an object camouflaged by instability. Only then, we'll be able to really map the potential for change in a city that has seen so much of it. 

The post-communist city, the new city has more arbitrary constructions than historical reconstruction. Our idea and action toward preservation doesn't go further than just in name. We seem to be fearful to act in order to protect and restore historical spatiality but we are proud to be excessively vocal about our strong nationalism. 

We have been so focused to transition from communism to the future in terms of time that we have forgotten to change in space, and that's why (spatially) we're bouncing off on all kinds of directions.

We have responded to a defensive urban strategy and model of the totalitarian city, with an offensive architectural sprawl and aesthetics that still leaves the public user out. Reactivating ex-utopic artifacts will help identify Tirana as a city that is no longer on the edge, but moving towards maturity. Enabling new continuities of public urban performance will make the city more efficient, resilient and adaptable to growth.

Letting these artifacts be and just live around them, it's not a preservation tactic like some might argue. It's an identity struggle, fear of accepting the known and having to move forward into the unknown. It's abandonment

Maybe, it's our behavior that's utopic, or maybe I'm full of it but I'd like to mention something Rem Koolhaas has said (on preservation): "The result is a new form of historical amnesia, one that, perversely, only further alienates us from the past.”  I agree.

**********************************************************************

Nov 4, 2012

Featured Film | We Are Legion: The Story of the Hacktivists

**Creative Sunday Series

A newly released documentary that tells the story of hacktivists.  
A must see film. 
Check your local listings for showtimes.
Në vitet e fundit, komuniteti radikal në internet i njohur si Anonymous (Anonim) është lidhur me sulmet dhe "raids" të qindra objektivave.
Pra, kush është Anonymous?

" Ata janë qenë quajtur kriminelë, "hackers në steroid" madje dhe terroristë. Por shumica e atyre që identifikohen si Anonymous nuk e thyejnë ligjin. Ata e shohin veten e tyre si aktivistë dhe mbrojtës të fjalës së lirë, dhe kanë si tendencë të rriten akoma më fuqishëm kur shohin një kërcënim të lirisë së internetit apo privatësisë personale. Nëse jeni njerëz të thjeshtë apo individë publik, ju jetoni në një ambient elektronik që ka shpërthyer me ndërhyrje kryesisht të pakontrolluar dhe mbikqyrës. Po ndiqeni sistemi informues i qeverisë, ndërsa korporatat reklamuese janë në kërkim për të blerë të dhënat tuaja personale për qindarka. Në këtë tablo, ekzistenca e kulturës kolektive në internet e quajtur Anonymous kërkon anonimitet.

Duke përdorur mjetet e përçarjes dhe ekspozimit, ata janë bërë dhe fytyra e mospajtimit për një shumëllojshmëri të drejtave të njeriut dhe grupeve të lirisë së informacionit rreth e rrotull globit. Ata janë një ushtri e zhurmshme por kryesisht e maskuar specialistesh kompjuterash, hackers, mistrecash dhe qytetarësh të indinjuar që padashur kanë ripërcaktuar mosbindjen civile për epokën dixhitale, dhe e kanë gjetur veten në mes të një prej betejave më të rëndësishme të kohës sonë.
NE JEMI LEGJION: Historia e Hacktivistëve na sjell brenda kulturës komplekse dhe historisë së Anonymous. Filmi ndjek evolucionin kolektiv marramëndës të grupit nga çapkënëria për qejf tek evolucioni i një lëvizje të plotë globale, e pajisur me armë të reja të mosbindjes civile për një botë online." (via WAL)
Mund ti gjeni në Facebook dhe Twitter.


In recent years, the radical online community known as Anonymous has been associated with attacks or “raids” on hundreds of targets.
So who is Anonymous?
" They’ve been called criminals, “hackers on steroids” and even terrorists. But the vast majority of those who identify as Anonymous don’t break the law. They see themselves as activists and protectors of free speech, and tend to rise up most powerfully when they perceive a threat to internet freedom or personal privacy. Whether you are a soccer mom or a member of Congress, you live in an electronic landscape that has exploded with largely unchecked intrusion and surveillance. You are tracked by government databases while corporate advertisers are looking to buy your personal data for pennies. In this landscape, the existence of the collective internet culture called Anonymous makes the case for anonymity.
Using tools of disruption and spectacle, they have also become the face of dissent for a variety of human rights and information freedom groups around the globe. They are a legion of loud but largely masked geeks, hackers, pranksters and outraged citizens who have unwittingly redefined civil disobedience for the digital age, and found themselves in the middle of one of the most important battles of our time.
WE ARE LEGION: The Story of the Hacktivists, takes us inside the complex culture and history of Anonymous. It traces the collective’s breathtaking evolution from merry pranksters to a full-blown, global movement, one armed with new weapons of civil disobedience for an online world." (via WAL)
You can find them on Facebook and Twitter.

***********************************************************************