Gjon Mili (28 Nentor 1904 - 14 Shkurt 1984) nje fotograf Shqiptaro-Amerikan i njohur per punen e tij ne revisten Life.
I lindur ne
Korce, me prinder Vasil Milin dhe Viktori Cekanin,
Gjoni erdhi në
Shtetet e Bashkuara në vitin 1923. Në 1939, Mili gjeti
punë si fotograf i pavarur ne
revisten Life (një post që e
mbajti deri në vdekjen e tij
në vitin 1984). Gjate ketyre viteve ai
shetiti boten: nga Riviera (Picasso),
ne Prades, Francë (Pablo Casals në mërgim); në
Izrael (Adolf Eichmann në robëri), në Firence, Athinë, Dublin, Berlin, Venecie, Romë, dhe ne Hollywood,
per te fotografuar personalitete te famshme, evente sportive, koncerte, vepra arti dhe arkitekturë.
Në Life, Mili perdori aftesite e tij teknike për të krijuar një stil të veçantë estetik.
Me nje kontrast te larte dhe nje fokus te mprehte, fotot e tij tregojne atlete,
kercimtare dhe interpretues te tjere ne kulm te veprimit apo improvizimit. Shume here, ai perdor një seri të shpejtë flashes për të ndjekur evolucionin e
lëvizjes apo gjestit.
Imazhet e tij më të famshme tregojne subjekte me konture te ndezur kundër sfondit
të zi.
Puna me Harold Edgerton te MIT, e beri Gjonin pionier në përdorimin e instrumenteve stroboskopike për të kapur një sekuencë veprimesh në
një fotografi te vetme. Trajnuar
si inxhinier dhe vetë-shkolluar
në fotografi, Gjon Mili ishte një nga të
parët që përdoren flash elektronik
dhe drite stroboskopike për të krijuar fotografi që kishin më
shumë se nje interes shkencor. Imazhet e tij tregojne nje kombinim te bukur dhe nje levizje elegante, shumë e shpejtë apo komplekse për
tu dalluar nga syri i lirë. Në mes të
viteve 1940 ai punoi si asistent per
fotografin e mirenjohur Edward Weston.
Në 1944, Gjoni drejtoi filmin e shkurter ‘Blues Jammin’, i cili u bë në Warner Bros, dhe qe shfaq performanca nga Lester Young, Red Callender, Harry Edison," Big "Sid Catlett, Illinois Jacquet, Barney Kessel, Jo Jones dhe Marie Bryan.
fotografuar nga Gjon Mili |
Në 1944, Gjoni drejtoi filmin e shkurter ‘Blues Jammin’, i cili u bë në Warner Bros, dhe qe shfaq performanca nga Lester Young, Red Callender, Harry Edison," Big "Sid Catlett, Illinois Jacquet, Barney Kessel, Jo Jones dhe Marie Bryan.
Pavarësisht nga natyra e improvizuar e subjektit,
‘Blues Jammin' është ndërtuar me shumë kujdes nga filmime
të shumta, me interpretues
qe lëvizin në sinkronizim me një muzikë të para-regjistruar.
Mili nuk ishte kinematograf ne kete rast, por filmi përdor stilin e tij fotografik me
imazhe te shumefishuara, ku sekuenca e veprimeve kapet ne nje
foto te vetme te bërë me strobe. Kinematografia është nga Robert Burks,
i cili vazhdoi të jetë drejtor i fotografisë në shumë nga filmat e Alfred Hitchcock,
duke përfshirë North by Northwest
dhe Vertigo.
Kur filmi fillon, shohim vetëm një palë rrathësh koncentrikë, një abstraksion te
pastër. Pastaj kamera tërhiqet
prapa për të zbuluar tenorin e famshëm
saksofonist Lester Young. Përdorimi imagjinativ
i kameres e bën këtë veper
një pikë referimi, pikerisht nga kjo menyre e paraqitjes
se muzikanteve ne film.
'Blues Jammin' nga GJON MILI
No comments:
Post a Comment